'Stiftgedichten': wanneer schrijven letterlijk schrappen wordt

Poëzie bestaat in allerlei vormen en genres en wordt vaak geassocieerd met dichters die hoogst persoonlijke emoties prachtig verwoorden. Maar poëzie kan ook op heel andere manieren ontstaan en soms zelfs zonder dat de dichter één letter op papier zet. Bij het stiftdichten bijvoorbeeld vertrekt de dichter van een bestaande tekst en schrapt hij woorden en zinnen weg, tot er enkel een gedicht overblijft. Schrijven wordt dus letterlijk schrappen. Dimitri Antonissen is de enige publicerende stiftdichter in ons taalgebied. Hij legt uit hoe hij het doet.

Stiftdichter Dimitri Antonissen, die in het dagelijkse leven adjunct-hoofdredacteur is bij 'Het Laatste Nieuws', is inderdaad door Kleon geïnspireerd geraakt en zo met het stiftdichten aan de slag gegaan. 'Ik ben in contact gekomen met werk van Austin Kleon', zegt Antonissen. 'Die had de techniek van het stiftdichten herontdekt, want blijkbaar gebruikten mensen die techniek al tientallen jaren. Ik zag zijn gedichten en omdat ik zelf voor de krant werk en voortdurend met taal en creativiteit bezig ben, wilde ik dat ook uitproberen. Het voelde meteen goed.'

Antonissen bracht al in 2010 zijn eerste stiftgedichtenbundel 'Schrap me' uit en sinds vorige week ligt zijn tweede bundel 'Stiftgedichten' in de winkel, die zijn werk van de afgelopen jaren verzamelt.

Lees verder op vrtnws.be en bekijk er het interview met Dimitri Antonissen.