'Het recht op seks': een blauwdruk voor feminisme in de 21ste eeuw
Moraalfilosoof Petra Van Brabandt is enthousiast over 'Het recht op seks' van de Indiaas-Britse filosoof Amia Srinivasan, een blauwdruk voor feminisme in de 21ste eeuw, verschenen bij De Geus. Ze besprak het boek in Pompidou op Klara.
De bundel essays deed nogal wat stof opwaaien in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. 'Het is haar eerste publicatie, maar ze heeft al heel wat artikels geschreven. Ik volg haar al enkele jaren, dus ik was door het dolle heen toen ik over haar mocht komen spreken,' aldus Petra Van Brabandt.
In het essay 'Het recht op seks' begint Amia Srinivasan met een reflectie over Elliot Rodgers, een zelfverklaarde 'incel'. Incels zijn 'involuntarily celibates', mannen die geen seks kunnen krijgen en daar niet tevreden mee zijn. 'Srinivasan durft mee nadenken,' vertelt Van Brabandt. 'Ze gaat zeker niet pleiten voor een recht op seks. Je hebt ook geen recht dat iemand naar jou verlangt, maar dat zit wel in de voorafname van die mannen. Ze voelen dat hun recht op seks niet beantwoord wordt.'
'Ze maakt een heel interessante analyse,' gaat Van Brabandt verder. 'Die mannen hebben volgens zichzelf recht op seks met wat Amia 'alfavrouwen' noemt: vrouwen die slank, groot, mooi, wit zijn en vaak ook nog eens van rijke afkomst. Het recht op seks is sociaal gedefinieerd en heeft betrekking op vrouwen die 'fuckable' of 'neukbaar' zijn. Terwijl die mannen zelf afgekeurd worden, niet begeerlijk zijn, omdat ze niet vallen in de categorie van 'alfamannen'. Daar zijn ze ook kwaad over.'
'Amia Srinivasan ziet dat niet als hun natuurlijke seksdrang of hun prepolitiek en presociaal verlangen, maar als een sociaal geconstrueerd verlangen,' stelt Van Brabandt. 'Ze zijn niet geboren met een verlangen voor die specifieke vrouwen. Door heel het boek gaat ze op zoek naar de manier waarop ons verlangen geconstrueerd is.'

De Geus