Het boekenbal van Vekeman: 'Hier Maak Ik Mijn Stad' van Robin Robertson

‘Ik kan geen boek bedenken dat hierop lijkt,’ gaf de recensent van de Los Angeles Review of Books na lectuur van The Long Take van Robin Robertson te kennen, en wie Hier maak ik mijn stad, of Een manier om trager te verliezen – zoals de volledige titel van de Nederlandse vertaling luidt – gewoon nog maar even lukraak doorbladert, kan zich meteen en op het allereerste zicht al een idee vormen van waar onderhavige stelling vandaan komt: op elke pagina opnieuw lijkt het of de zetspiegel aan scherven is gevallen. Of nog: alsof de tekst, waarin het wemelt van nu eens cursieve, dan weer vetgedrukte, dan weer in een extra groot lettertype weergegeven passages, uit een op volle toeren opererende droogtrommel of betonmolen tevoorschijn is gekomen. De regels worden doorgaans afgebroken als in een gedicht – en daar hebben wij hier inderdaad mee te maken, met een episch gedicht –, maar daarnaast prijken er ook nogal wat zwart-witfoto’s in het boek, alsmede, om te beginnen, een plattegrond van het centrum van Los Angeles in de jaren veertig en vijftig van de twintigste eeuw. Lees meer