Herbeluister Touché met Fleur van Groningen
Auteur, journaliste, columniste en cartooniste Fleur van Groningen was te gast in touché. Op haar zesentwintigste ontdekte ze dat ze hoogsensitief is. Een eigenschap die niet alleen vragen maar ook veel antwoorden met zich meebracht. Tot die tijd waren heel veel mensen over haar grenzen gegaan.
'Van de kleuterklas tot in het middelbaar ben ik gepest geweest', vertelt ze in 'Touché'. Ze was anders dan de rest en dat maakte haar het mikpunt van spot. 'Mijn persoonlijkheid en uiterlijk waren genoeg voer voor pesters', vertelt ze daarover. Ze werd misbruikt en gepest en daarna sukkelde ze in een depressie. Dankzij de kennis over hoogsensitiviteit kan ze nu haar grenzen beter bewaken en gebruikt ze vooral de positieve eigenschappen.
Maar hoe moet het verder? Hoe hou je je leven in balans met een kind van twee? En wat fascineert haar zo bij Swingers?
Dit zijn de onderwerpen die ter sprake kwamen:
BOEK
Van Groningen heeft veel geleerd over parentificatie door het boek ‘Het drama van het begaafde kind’ van Alice Miller.
De bestseller van Fleur over hoogsensitiviteit heet ‘Leven zonder filter’ (2017).
Vorig jaar verschenen ‘Mijn kind, mijn spiegel’ en haar debuutroman ‘Swingers’.
TEKST
Fleur herkent het corona-gevoel in het gedicht ‘Phoenix’ van Hendrik Marsman.
Vlam in mij, laai weer op;
hart in mij, heb geduld,
verdubbel het vertrouwen -
vogel in mij, laat zich opnieuw ontvouwen
de vleugelen, de nu nog moede en grauwe;
o, wiek nu op uit de verbrande takken
en laat den moed en uwe vaart niet zakken;
het nest is goed, maar het heelal is ruimer
KUNST
Van Groningen raakt geïnspireerd door de schilderijen van Mark Rothko.
SERIE
De BBC serie ‘Normal People’ naar het gelijknamige boek van Sally Roony vond ze erg goed gemaakt.
BOODSCHAP
Heb jezelf lief
Je hoeft niet te excelleren – je mag het wel. Maar je hoeft niet altijd alles goed te doen, verre van. Ik hoop slechts één ding, en dat is dat je trouw aan jezelf zult blijven. Misschien niet altijd. Een mens vindt zichzelf met vallen en opstaan, raakt zichzelf onderweg ook soms weer kwijt. Als je jezelf maar telkens weer terugvindt, en liefhebt wat je daar in alle eerlijkheid aantreft. Jij komt van het licht, mijn kleine koning, vergeet dat niet.
Wellicht is dit wat het leven van ons vraagt: de bereidwilligheid om te ervaren wat zich aandient, de moed om aan zelfonderzoek te doen en steeds te blijven voelen, de flexibiliteit om af te leggen wat ons niet langer definieert, de mildheid om onszelf onze dwalingen te vergeven en de kracht om het pad naar ons ware zelf telkens weer in te slaan.
(uit haar boek: ‘Mijn kind, mijn spiegel’)