Cartoonist Lectrr: 'Ik krijg veel haatmail, maar soms volgt na enkele dagen een sorrymail'

Cartoonist Lectrr heeft een boekje uit zonder één tekening in, 'We mogen niks meer zeggen'. 'Het is een liefdesverklaring aan de humor en het wil ook een klein beetje nuance brengen in het debat over vrije meningsuiting en censuur', zegt Lectrr in de Boekathon.

Hoeveel vrijheid kunnen cartoonisten zich nog permitteren? Kunnen ze lachen met wat ze willen? Volgens Lectrr zit het in ons land nog wel goed. 'Wij mogen echt veel meer dan pakweg Amerikaanse cartoonisten. Zij krijgen vaak een lijst van thema's die ze niet mogen behandelen. Letterlijk een censuurlijst dus.'

Maar hij voelt ook wel druk. 'Vooral vanuit politieke hoek en vanuit de multinationals', zegt hij. 'Zo heb ik de Monopoly-dozen van Brussel getekend en op die doos heeft Manneken Pis een zwembroekje aan. Wij mochten zijn piemeltje niet afbeelden. Daar zijn grote discussies over geweest. Over zo'n onzin gaat het vaak.'

Haatmail

Lectrr krijgt dagelijks te maken met haatmail. 'Mensen uiten sneller ondoordachte meningen. Het is zelfs zo dat ik na een haatmail regelmatig twee dagen later een sorrymail krijg. Ik heb ook al eens gehad dat de vrouw van iemand in zijn naam excuses aanbood.'

Doodsbedreigingen zijn dan weer heel andere koek. 'De dag na de aanslag op het satirische tijdschrift Charlie Hebdo heb ik mijn eerste doodsbedreiging gekregen. Een cartoon van mij als reactie op de aanslag was viraal gegaan. Ik werd overspoeld door positieve reacties, maar er zat ook één negatieve bij uit moslim extremistische hoek. Dan moet je daarmee leven op zo'n moment.' Hij heeft dan een tijdje politiebescherming gekregen.

Vragen stellen

'Het probleem met cartoons is dat wij vragen stellen. Religie, politiek en multinationals komen met antwoorden. Geloof in mij en uw leven wordt beter, stem op mij en uw leven wordt beter, koop mijn product en uw leven wordt beter. En de cartoonist die zegt: 'ja maar, hoe zit het met...' en daar begint het probleem dan.'

Hoe komt het dat censuur blijft bestaan? 'Het heeft te maken met controle. We hebben dat allemaal een beetje: we lachen graag met de anderen, maar niet met onszelf en dat is de grootste moeilijkheid. Een open samenleving, is een samenleving die ook met zichzelf kan lachen. Het boek is daar een groot pleidooi voor.'

Bekijk het volledige interview met Lectrr in de Boekathon op VRT NU.