Een ongewilde zoektocht door de schrijver (van dit boek) en de schilder Koen Broucke. Beide lopen haast zonder doel (de kleinste aanleiding volstaat) door de stad en ontdekken ze op een eigenzinnige wijze. Ensor, Spilliaert, Claus, Snoeck, Zweig, Eysselinck,... allen passeren ze. Boeiend om Oostende zo eens te benaderen. De schilder maakt verslag via schilderijen (ook in het boekje) en de schrijver via protocols die hij verwerkt in deze roman.

Een treffen in Oostende tussen een schrijver en schilder,in de voetsporen van illustere voorgangers. Tussen eb en vloed trekt ,de zee hen naar plekjes ,straten en huizen ,bewoners,en ontmoetingen .Ze trachten de vervlogen tijd te vangen van deze stad "Oostende",in woorden en schilderijen. Een warme vriendschap groeit tussen beiden,samen een kader scheppend om de tijd vast te houden,die wel een stad verandert, zijn bewoners en bezoekers en passant. Reizend van Brussel,of Antwerpen,slapend in verschillende plekken,hotels,of als kwajongens op het gras...,in de wind, in het licht van de zee,of donker zoals s'nachts à la "Spilliaert" ...zand of andere kleinoden,in kleuren, die ze er vinden in hun zakken..Warm geschreven boek,en wie Oostende beetje kent,vindt er zeker trefpunten.Aanbevolen,in je tas naar zee.