Dit boek werd me aangeraden door de boekendokter. Het is een bijzonder verhaal en ook wat spannend en bevreemdend. Het verhaal kronkelt zoals je het niet verwacht. Wat het boek echt vertelt, in de onderlaag, is iets om over na te denken.

Het is een gemeenteambtenaar die dit verhaal vertelt op essayistische wijze. De gebeurtenissen dateren van zo een 25 jaar geleden.
In een tropisch provinciestadje, vlakbij de jungle duiken uit het niets 32 kinderen op, tussen de 9 en 13 jaar. Niemand weet wie ze zijn of waar ze vandaan komen, ze spreken een onverstaanbare taal en hebben een ontregelend effect op de gemeenschap omdat ze gewelddadig zijn . Dan gebeurt er een aanval door de kinderen op de supermarkt waarbij twee doden vallen.
De gemeenteambtenaar reflecteert over de gebeurtenissen van toen.
Andrés Barba schreef een prachtig en subtiel spannend boek. Stelt belangrijke vragen over de per definitie "onschuld" van kinderen.

"Ik ben zo dankbaar dat ik dit boek heb mógen ontdekken. Het speelt zich af in de jungle, ergens in Latijns-Amerika en je voelt bijna de zweetdruppels als je "Republiek van licht" leest, het is echt een boek om mee te nemen op vakantie. "Republiek van licht" begint mysterieus: er verschijnen opeens 32 kinderen in een dorp in de jungle, ergens in Latijns-Amerika. Ze lijken een zelf geconstrueerde taal te spreken, ze verplaatsen zich in bepaalde groepjes zonder duidelijke leider. “De 32”, worden ze genoemd. Het levert een spannende roman op "over de tijd waarin wij leven", zoals het op de achterflap staat. Een soort van hedendaagse, magisch-realistische parabel. Je zit echt mee in dat dorp, bij die kinderen. En je begint er over na te denken: Hoe zou ik mij voelen? Hoe zou ik reageren? Wat is schuld en onschuld? Ik heb het in één ruk uitgelezen, in de zon, en ik vond het een cadeau om dit boek te lezen."

"Volwassenen verwachten van kinderen dat ze onschuldig zijn. Wanneer dat – zoals in dit boek – doorprikt wordt, brengt dat heel wat naar boven bij volwassenen. In die mate dat de volwassenen zich beginnen te misdragen. Het is een gelaagd boek, terwijl het amper 207 bladzijden telt. Hoeveel er kan gebeuren op een paar honderd bladzijden! Een magische sfeer van begin tot einde. Ik wilde het niet uitlezen, omdat het dan zou stoppen. Maar het verhaal is ook net lang genoeg om het mysterie helemaal op te bouwen en op het einde toch (deels) te ontrafelen. Met genoeg openheid om er zelf over verder te filosoferen." - Fatma Tasminar (VRT NWS) over "Republiek van licht"

Het boek blijft in dagenlang in je hoofd...

Fatma Taspinar (VRT NWS) tipt dit boek als ultiem zomerboek.
Lees hier waarom: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/06/03/het-ultieme-zomerboek-van-fatma-taspinar/