De kinderen van Calais, het boek geschreven door de Vlaamse schrijfster Lara Taveirne vond ik zeker de moeite waard.
Het begin startte rustig en moeizaam, maar eens je wat meer in het verhaal zat werd het spannend en boeiend om te lezen. Het onscheidbare duo Lilith en Violaine, 15 en 16 jaar, spelen de hoofdrol in dit verhaal. Ze zijn hartsvriendinnen en delen alles met elkaar. Tot het moment dat ze zelfmoord plegen en van een 135 meter hoge klif af springen.
Naar het einde toe werd het verhaal dan weer iets te langdradig waardoor de spanning wegviel.
Het thema liefde overheerst van begin tot einde in het boek. Het is mooi hoe het verhaal hierdoor mooi samenhangt en vele gevoelens oproept tijdens het lezen.
Al bij al vond ik het zeker een geslaagd boek, al had ik er net iets meer van verwacht.

Zeer mooi verhaal, had het wel lastig om het boek uit te lezen want er kwam maar geen einde aan. Je zat als lezer zeg maar in een soort van vicieuze cirkel alles begon telkens weer opnieuw. Het is zeer goed opgebouwd dat moet ik de schrijfster wel meegeven, ook zijn de karaktertrekken van alle personages mooi in vorm gebracht, maar het boek voldeed niet echt aan mijn verwachtingen wat ik wel jammer vond.

Mooi geschreven maar ik had moeite om me door het verhaal te worstelen.

Dit is de debuutroman van de auteur. Dat ze talent heeft om te schrijven kan ik bevestigen. Het is een goed boek maar voor mij kwam het over als een in mekaar gekunsteld verhaal. Theoretische kennis van hoe je een boek moet schrijven en een verhaal opgebouwd en een roman geschreven. Zo voel ik dit boek aan. Je hoeft het uiteraard niet met mij eens te zijn maar zo heb ik dit boek ervaren. De beschrijvingen van de tijdsgeest kloppen niet helemaal, de opbouw om naar iets toe te komen vond ik ook niet consequent. Ik weet niet, maar er wrong soms wat met dit boek voor mij. Er staat ook een fout in, geen schrijffout maar wel het volgende : "Vitamine B was heilzaam voor je ogen en Herman was geen brillenmens." Volgens mij is vitamine A heilzaam voor de ogen. Ofwel bedoelt de auteur er iets mee maar dan heb ik het niet doorzien.
Gewoon goed, dit boek.

De kinderen van Calais is een boek die zich in het Noorden van Frankrijk afspeelt in een klein dorpje, Wissant. De titel van het boek geeft al een eerste overzicht van het boek en heeft mij dus ook meteen aangezet om het te lezen. Violaine en Lilith, de twee hoofdpersonages van het boek vertonen een onscheidbare duo. In het boek vinden we alle soorten mogelijke liefdes terug het is met andere woorden één van de hoofdthema's van het boek. De gekozen taal van de schrijver is een makkelijke verstaanbare taal die voor iemand voor een basisniveau bestemd is. Het moment die bij mij gebleven is wanneer de twee hoofdpersonages als idee hadden om met zijn tweeën van een klif te springen. Het boek sleept jouw als lezer helemaal mee, ik had niet verwacht dat ik het zo snel ging uitlezen, maar het was zo goed dat ik niet meer wou stopen met lezen. Het is een boek om aan jongeren en/of volwassenen aan te raden want het is niet doelgericht op een bepaalde groep, maar het is een boek dat iedereen wel kan boeien met een matige Nederlands. Er is één negatieve aspect aan het boek, op het einde vond ik het wat langdradig, maar voor de rest niets op te zeggen. Het was fantastisch om dit boek voor school te lezen!