Tja, ik kan begrijpen dat de schrijver geen Duitse uitgever vond, zelfs na de verkoop van twee miljoen (!) exemplaren in het buitenland. Het is een heel cynisch verhaal over een Nazi massamoordenaar die een zionistische held wordt. Neen, U leest het niet verkeerd! Geestig geschreven, bijna spottend, en dat vleugje cynisme dat van elke bladzijde afdruipt, was er bij de Duitse uitgevers te veel aan, denk ik.
Maar goed. Wie schreef ook weer dat een cynicus een humorist is met een traan in het oog?