Goed verwoord, is dit een verhaal dat je in één ruk uitleest omdat je geïntrigeerd raakt door de herkenning van de feiten. Enige basiskennis van de West-Europese naoorlogse geschiedenis is nuttig. Maar ook als die kennis niet aanwezig is, mag dit geen beletsel zijn: namen en plaatsen googelen leert dat het verhaal op waargebeurde feiten berust. Tegelijk is het verhaal erg actueel want de lezer ontdekt hoe onze huidige problemen rond chemische oorlogvoering en chemicaliën in de voedselketen ooit begonnen zijn, waar hun oorzaak ligt.
Marville, Noord-Frankrijk. In de plooi van de jaren vijftig en zestig daalt een legervliegtuig log en loom neer uit de wolken. Op het tarmac van de NAVO-legerbasis wacht de Canadese soldaat Nathan op zijn jonge en zwangere bruid Margret. Er werd hun een nieuw, spannend leven beloofd. Er is wel oorlog, maar die heet koud en de vrede is broos, maar verzekerd. Tot het vliegtuig landt en de droom van Nathan en Margret uit elkaar spat. Niets houdt stand in de beloofde nieuwe wereld. Margret keert kinderloos terug naar huis, Nathan blijft in Marville. Hij hertrouwt met Emilie, ze krijgen samen een zoon, Alain. De toekomst begint dan toch nog, verlaat en gehavend. Angel is het verhaal van mensen die trachten te vergeten wat nooit vergeten kan worden. 'Vegen we niet allemaal onze scherven bij elkaar, ooit?' vraagt Alain zich af. Hij puzzelt het verleden van zijn vader bij elkaar. De zoektocht begint op het kerkhof van Marville en eindigt in Amerika.
Rogiers schetst op gevoelige wijze hoe de tijd dolt met de mens. Wat weten we ooit echt van de gebeurtenissen die onze tijd markeren? Hoe verhoudt het nieuws van gisteren en vandaag zich tot ons eigen bestaan? 'Tijd verandert geen feiten meer, wel de vragen die we ons stellen.'