Zoals verwoord door de media "wie achter het oog op de cover durft te kijken, wacht een intrigerende, spannende, ijzersterke psychologische thriller'!

Wat een drol van een boek. Spannend zeiden ze op internet. Dus ik begon en weet ondertussen dat elke zichzelf ernstig nemende thriller vele bladzijden nodig heeft om te thrillen. Maar hier was ik al voorbij pag 50 en r was echt nog niets gebeurd. Pag 75, niets, 90 niets, 120,150,180,190,210....tot pag 240 (van de 269) dan explodeerde het verhaal. Heel chaotisch maar toch. Vanaff pag 255 kwam het melige "ze leefden nog lang en gelukkig" happy end.

Ik hedb hiervoor "De vrouw in het raam" van A.J. Finn gelezen en kreeg hier zo'n deja vue dat ik dacht dat ik gewoon hetzelfde boek aan het lezen was. Of toch een massaproduct uit een school die één scenario heeft.

De film is in dit geval 10000000000 keer beter. Deze volgt daarom alleen al het boek niet voor 100%.

Dit boek was een enorme afknapper. Ik heb het weer voor een tijdje gehad met de zogenaamde top thrillers....het blijken meestal flopthrillers. Ook dit boek kan het gerne niet echt boven het rioolniveau uittillen. Dit boek is geen enkel brilletje waard !!!!

Psychologische triller .
Heel spannend verhaal , in het begin was het een beetje saai, de dagen van het hoofdpersonage beginnen telkens opnieuw maar
elke dag komt er een nieuw feit bij dat ze ontdekt.
Samen met het hoofdpersonage begin je als lezer iedereen en alles te wantrouwen.
Een zeer verassend slot.

Het verhaal vind ik origineel (Vertoont echter veel gelijkenissen met de tv-serie 'tabula rasa'). Nu ik het boek uit heb, ben ik ook blij dat ik het gelezen heb. Toch vind ik dat velen het boek beter maken dan het is. Het verhaal telt over de 300 bladzijden, maar de echte spanning vind pas plaats vanaf pagina 270. Het verhaal begint heel traag en sleept enorm lang aan, waardoor het moeilijk is om te blijven lezen. Vanaf pagina 270 gaat het dan weer enorm snel, te snel naar mijn mening. Veel zaken blijven nog onduidelijk door het snelle einde. De cliff-hanger op het einde vind ik dan ook eerder 'goedkoop' overkomen, zeer voorspelbaar allemaal. Ik vond het boek pas leuk wanneer het spannend werd. De 200 pagina's waarmee het verhaal start, vind ik eerder een tijdsverspilling. Toch is de schrijfstijl vlot. Ook de beschrijvingen van de omgeving en de details zijn prachtig. Geen enkele beschrijving blijft vaag. Je kan je perfect inleven in het hoofdpersonage. Toch zou ik het boek niet onmiddellijk aanraden.

Voor ik ga slapen is een boek dat geschreven werd door S.J. Watson, hij is een Engelse auteur. In 2011 werd het voor het eerst vertaald in het Nederlands. Het is roman voor jong en oud.

Christine is een vrouw die aan geheugenverlies lijdt. Iedere dag moet haar man vertellen wie zij is, wij hij is, waar ze wonen, hoe het komt dat ze niets meer weet over het verleden, enzovoort.
Ben, haar man vertelt niet veel over het verleden, er zijn ook helemaal niet veel foto's te bespeuren in het huis.
Christine gaat al een tijdje naar een dokter, die haar aanraadt om een dagboek bij te houden. De dokter belt haar iedere dag, waardoor ze weet over het dagboek en het iedere dag leest en toch weet wat er voorgaande dagen gebeurd is. Haar man, Ben, weet niets van de dokter of van het dagboek. De vraag die jou heel het boek bezig houdt is waarom Ben mysterieus doet en wat er echt in het verleden is gebeurd met Christine.

Mijn mening over het boek is verdeeld. Langs de ene kant vond ik het verhaal wel nog origineel, het was boeiend. Ik wou bij het lezen weten, wat de waarheid was. Ook de reactie van Ben hield mij bezig tijdens het lezen van het boek. Hoe ging hij reageren, als hij doorhad dat Christine meer wist over het verleden, dan wat hij haar vertelde? Je kon je inleven in het boek omdat het in het in de ik-persoon werd geschreven.
Maar langs de andere kant was het nogal langdradig, het duurde lang vooraleer je weer wat nieuwe informatie kreeg. Monotoon vond ik het ook, door de vele herhalingen. Christine haar dag was altijd hetzelfde ingedeeld.
Lise Smits las ook dit boek, in haar recensie schreef ze dat ze voor ik ga slapen een zeer goed boek vond. Desondanks de vele herhalingen, bleef ze verder lezen omdat ze benieuwd was naar het verloop. Nieuwsgierig naar de waarheid was ik ook, maar toch vond ik het een tegenvaller omdat het langdradig geschreven was.

Voor mensen die graag van spanning houden, is dit geen echte aanrader. Maar voor mensen die nieuwsgierig zijn, raad ik dit boek wel aan. Je wordt meegesleept door het verhaal en wat Christine allemaal meemaakt.


Bron:
Smits, L., Voor ik ga slapen, 26/11/2016, geraadpleegd op (8/06/2018) via https://www.hebban.nl/recensies/lise-smits-over-voor-ik-ga-slapen