Het verhaal vind ik origineel (Vertoont echter veel gelijkenissen met de tv-serie 'tabula rasa'). Nu ik het boek uit heb, ben ik ook blij dat ik het gelezen heb. Toch vind ik dat velen het boek beter maken dan het is. Het verhaal telt over de 300 bladzijden, maar de echte spanning vind pas plaats vanaf pagina 270. Het verhaal begint heel traag en sleept enorm lang aan, waardoor het moeilijk is om te blijven lezen. Vanaf pagina 270 gaat het dan weer enorm snel, te snel naar mijn mening. Veel zaken blijven nog onduidelijk door het snelle einde. De cliff-hanger op het einde vind ik dan ook eerder 'goedkoop' overkomen, zeer voorspelbaar allemaal. Ik vond het boek pas leuk wanneer het spannend werd. De 200 pagina's waarmee het verhaal start, vind ik eerder een tijdsverspilling. Toch is de schrijfstijl vlot. Ook de beschrijvingen van de omgeving en de details zijn prachtig. Geen enkele beschrijving blijft vaag. Je kan je perfect inleven in het hoofdpersonage. Toch zou ik het boek niet onmiddellijk aanraden.

Voor ik ga slapen is een boek dat geschreven werd door S.J. Watson, hij is een Engelse auteur. In 2011 werd het voor het eerst vertaald in het Nederlands. Het is roman voor jong en oud.

Christine is een vrouw die aan geheugenverlies lijdt. Iedere dag moet haar man vertellen wie zij is, wij hij is, waar ze wonen, hoe het komt dat ze niets meer weet over het verleden, enzovoort.
Ben, haar man vertelt niet veel over het verleden, er zijn ook helemaal niet veel foto's te bespeuren in het huis.
Christine gaat al een tijdje naar een dokter, die haar aanraadt om een dagboek bij te houden. De dokter belt haar iedere dag, waardoor ze weet over het dagboek en het iedere dag leest en toch weet wat er voorgaande dagen gebeurd is. Haar man, Ben, weet niets van de dokter of van het dagboek. De vraag die jou heel het boek bezig houdt is waarom Ben mysterieus doet en wat er echt in het verleden is gebeurd met Christine.

Mijn mening over het boek is verdeeld. Langs de ene kant vond ik het verhaal wel nog origineel, het was boeiend. Ik wou bij het lezen weten, wat de waarheid was. Ook de reactie van Ben hield mij bezig tijdens het lezen van het boek. Hoe ging hij reageren, als hij doorhad dat Christine meer wist over het verleden, dan wat hij haar vertelde? Je kon je inleven in het boek omdat het in het in de ik-persoon werd geschreven.
Maar langs de andere kant was het nogal langdradig, het duurde lang vooraleer je weer wat nieuwe informatie kreeg. Monotoon vond ik het ook, door de vele herhalingen. Christine haar dag was altijd hetzelfde ingedeeld.
Lise Smits las ook dit boek, in haar recensie schreef ze dat ze voor ik ga slapen een zeer goed boek vond. Desondanks de vele herhalingen, bleef ze verder lezen omdat ze benieuwd was naar het verloop. Nieuwsgierig naar de waarheid was ik ook, maar toch vond ik het een tegenvaller omdat het langdradig geschreven was.

Voor mensen die graag van spanning houden, is dit geen echte aanrader. Maar voor mensen die nieuwsgierig zijn, raad ik dit boek wel aan. Je wordt meegesleept door het verhaal en wat Christine allemaal meemaakt.


Bron:
Smits, L., Voor ik ga slapen, 26/11/2016, geraadpleegd op (8/06/2018) via https://www.hebban.nl/recensies/lise-smits-over-voor-ik-ga-slapen

De auteur van dit boek is S.J. Watson. Het boek werd gepubliceerd in 2011 maar dit was in de oorspronkelijke taal namelijk Engels. Iedereen kan dit boek lezen.

Voor ik ga slapen gaat over een vrouw, Christine, die elke dag wakker wordt zonder dat ze zich herinnert wie ze is of wat ze al in haar leven heeft gedaan. Ze is volledig afhankelijk van haar man Ben die haar elke ochtend verteld wie ze is. De vrouw houdt op aanraden van de dokter een dagboek bij waar ze alles opschrijft wat Ben haar die ochtend heeft verteld en wat ze heeft ontdekt die dag over haar verleden. Hierdoor ontdekt ze dat haar man haar soms verschillende dingen vertelt of soms niet alles. Christine vertrouwd na een tijd haar man niet meer. Als lezer vraag je je tijdens het lezen van het boek steeds af wat de waarheid is.

Ik vind het een origineel verhaal omdat ik nog nooit een boek heb gelezen over iemand met geheugenverlies. Maar bij dit soort verhalen moet je als schrijver op letten dat je niet te veel in herhaling valt omdat het anders te langdradig en saai kan worden. In dit boek begon het na een tijd langdradig te worden maar dit werd naar het einde minder omdat er meer spanning in kwam. In dit boek is het moeilijk om je in te leven aangezien ik niet weet hoe het voelt om geheugenverlies te hebben. Maar dit was geen probleem om het boek vlot te lezen.

Dit boek is geschikt voor iedereen. Ik zou het iedereen aanraden die graag een verhaal met mysterie leest. Voor de mensen die niet graag lezen zou ik het niet aanraden omdat het nogal langdradig is.

Ik deel volledig de mening van Eric Diepvens. Het boek werd langdradig door de vele herhalingen, maar dit werd gecompenseerd door naar het einde er spanning in te steken.

Eric Diepvens. Geraadpleegd op 8 juni 2018 via https://www.hebban.nl/recensies/eric-diepvens-over-voor-ik-ga-slapen

Heel spannend boek met een verrassend einde. Je leeft helemaal mee met het hoofdpersonage.

Deze psychologische thriller van S.J Watson zorgde voor een nieuwe doorbraak in 2011. Deze roman roept voor iedere doelgroep verschillende aangrijpende emoties op. Van een jongvolwassene tot een bejaarde vrouw, iedere generatie zal zich op een of andere manier verbonden voelen met het boek. Het is een boek met een zeer sterke betrokkenheid van de personages.

Een onverwacht ongeluk bracht Christine naar haar leven die ze nu lijdt. Niet meer weten waar je bent, wie je bent en wie je man is overkomt Christine iedere dag. Op kantelmomenten in haar leven wordt ze steeds geconfronteerd met haar ernstige letsels die ze opliep.

Haar enige toeverlaat is haar man Ben, die elke dag opnieuw haar leven schetst. Maar verteld Ben haar steeds alles? Stilaan komt haar geheugen terug en ontdekt ze haar echte identiteit. Wat heeft haar beste vriendin Claire te maken met haar realiteit?

Dit boek is door Tessa Heitmeijer vol lof onthaald. Naast de spannende en meeslepende opbouw van het verhaal, schetst de schrijver een realistisch beeld van het hoofdpersonage. Hiermee ga ik volledig akkoord. Wat als dit ons overkomt? Zoals Tessa aangaf, is dit een heel meeslepend boek die ons laat meekijken door de ogen van het personage.

Het is een geslaagde doorbraak die zeker aan te raden is voor jong en oud!

https://tessaheitmeijer.com/2014/11/04/recensie-voor-ik-ga-slapen/ ( geraadpleegd op 7/06/18)