Met mijn gezin bezocht ik het ruïnemuseum Oradour-sur-Glane. Het verlaten dorp liet een diepe indruk op mij na. Het dorp werd op 10 juni 1944 verwoest door de Duitsers.
Door het lezen van dit boek heb ik alles opnieuw beleefd.
Dit boek is gebaseerd op getuigenissen van die tijd en knap geïllustreerd met fotomateriaal.
Bedankt Marc om dit verhaal levend te houden. ‘Pas de haine, pas d’oublie’.
Zaterdag 10 juni 1944, 13.05 uur (Duitse tijd).
Oradour-sur-Glane, een afgelegen, idyllisch dorpje midden in Frankrijk, waar de oorlog en de recente landing in Normandië enkel via de schaarse radioberichten het Dorp van de Zwaluwen binnensijpelen.
Roger, de achtjarige onverbeterlijke belhamel van het dorp, verlangt al om straks met Marcel en zijn andere vriendjes te gaan zwemmen in de rivier. Robert, de achttienjarige middenvelder van Union Sportive d’Oradour, kijkt, in tegenstelling tot zijn oudere clubmakker Armand, die bij een vorige wedstrijd een been brak, vol spanning uit naar de wedstrijd van morgen, terwijl Mademoiselle Denise, de onderwijzeres van het dorp, die vandaag vierentwintig wordt, naar school fietst. Echter minder vrolijk en opgewekt, na wat ze gisteren heeft gezien.
Bijna alles in dit boek is helaas echt gebeurd en gebaseerd op de getuigenissen van de weinigen die met veel geluk ‘le massacre’ hebben overleefd.