Ishiguro, de man van onvergetelijke literaire hoogtepunten als "laat me nooit alleen" en "de rest van de dag" heeft een nieuwe. Gans internet loopt er storm voor, dus het moet een goeie zijn.
En dat lijkt het te gaan worden. Zeker het eerste 1/3de van het boek weet de auteur zijn enorm hoge niveau aan te houden. Maar dan komt het verval, naar mijn mening. Om net voorbij de helft tot de langdradige gewrochtheid te vervallen. Ishiguro, altijd al wat de expert geweest van de net iets te lange uitweiding, gaat hier net iets te veel richting "zinloos geschrijf". Waar hij in vroegere boeken dit kon redden door een ongekende taalverfijnheid en emotionele betrokkenheid van de lezer, heb ik hier meermaals overwogen af te haken.
Maar ik heb doorgebaggerd en tot het einde geraakt. En hier komt de tweede ontgoocheling. Alsof Ishiguro onder tijdsdruk stond is er een derderangs einde aan het boek gebreid. Plots onverwacht op enkele bladzijden afgehaspeld.
Heel persoonlijk vind ik het dus zeker niet het beste boek van Ishiguro. Het is eerder een bevestiging dat DE superprijs geldt voor het voorbije oeuvre en geen garantie is voor diezelfde torenhoge literaire kwaliteit in de toekomst. Jammer maar helaas...
‘Klara en de Zon’ van Kazuo Ishiguro (winnaar Nobelprijs voor de Literatuur 2017) gaat over Klara, een zogenaamde Kunstmatige Vriendin met een uitstekend waarnemingsvermogen, die vanaf haar plek in de winkel nauwkeurig het gedrag gadeslaat van de kinderen die binnenkomen om rond te neuzen met hun ouders. Klara blijft hopen dat een kind haar zal kiezen. Wanneer dat eindelijk gebeurt, en haar bestaan voorgoed lijkt te veranderen, krijgt ze bij haar vertrek naar haar nieuwe gezin de waarschuwing dat ze niet al te veel waarde moet hechten aan de beloften van mensen. Maar Klara houdt haar eigen ideeën erop na.
‘Klara en de Zon’ is een adembenemend mooie roman die ons een blik gunt op onze veranderende wereld door de ogen van een onvergetelijke buitenstaander. Zoals vaker in zijn vindingrijke, verfijnde, aangrijpende oeuvre onderzoekt Kazuo Ishiguro ook hier wat het betekent om écht van iemand te houden.
‘Klara en de Zon’ is een adembenemend mooie roman die ons een blik gunt op onze veranderende wereld door de ogen van een onvergetelijke buitenstaander. Zoals vaker in zijn vindingrijke, verfijnde, aangrijpende oeuvre onderzoekt Kazuo Ishiguro ook hier wat het betekent om écht van iemand te houden.
Wat anderen schrijven over dit boek
Uw recensie werd succesvol toegevoegd