de menseneter is een meeslepend verhaal, een zoektocht, een coming-of-age van een boerenzoon uit de westhoek die, overweldigd door de duizenden doden in het akkerland, zoekt naar een manier om zichzelf uit de vlaamse klei weg te toveren. wie kan hem leren om de mensen om hem heen echt te helpen, te genezen? zoveel leed, zoveel onvervulde dromen, zoveel onuitgesproken woorden... gefascineerd als hij wordt door een verhaal over een zwarte soldaat ontdekt hij schoorvoetend het continent afrika en wat zich daar aan onzegbaars afspeelt. want ook in de stilte van het west-vlaamse platteland hoort remi allerlei wat door niemand uitgesproken wordt. koen peeters schrijft met diep respect voor elke man of vrouw op zijn weg en uit dat respect put hij nieuwe inzichten. bovendien hebben we te maken met een eerlijke schrijver die allang weet dat het leven veel meer vragen dan antwoorden biedt maar dat kan het avontuur van het zoeken niet in de weg staan. en dan schrijft peeters ook nog van die zinnen die ik zachtjes voor me uit prevel. zoals deze: daarboven de nacht, koningsblauw als kostbare inkt. ik zag de melkweg zoals ik die nooit eerder in mijn leven zag: het heelal was een blauwe vaas waaruit helder sterrenlicht gulzig spatte in mijn gezicht…
De mensengenezer
Koen Peeters
Fictie
Gelezen? Geef jouw waardering
Een verdwijnend boerenbestaan, een koloniaal en schuldbeladen verleden en in het menselijk hart een rusteloos verlangen naar het onbekende
De jonge Remi, voorbestemd om zijn vader als boer op te volgen, wordt achtervolgd door ontembare dromen en stemmen. Zijn oom fluistert hem vreemde, hevig beroerende verhalen in over de oorlog, over een geest en over een zwarte soldaat.
Als Remi meedeelt dat hij een roeping heeft en zal intreden in een strenge kloosterorde, begrijpt niemand hem. In het klooster wordt zijn persoonlijkheid hertekend: hij mediteert en studeert hardnekkig, vervreemdt nog meer van zijn familie en zoekt de stilte in zichzelf. Maar de daimon in hem zwijgt niet. Wanneer een leraar hem vertelt over Congo en zijn ervaringen daar, schreeuwt een ongrijpbare hunkering Remi toe.
De mensengenezer is een stilistisch fonkelend boek dat een rijke en complexe geschiedenis en cultuur evoceert.
Als de braambessen rijp waren zaten die vol zwart bloed, geloofde ik. Alleen al door die zwarte gedachte durfde ik geen braambessen meer te eten. Als het hard waaide over de velden, altijd vanuit het westen, dan dacht ik ook aan de geest.
Wat anderen schrijven over dit boek
Uw recensie werd succesvol toegevoegd
Kom erbij en lees mee.
Begint het te kriebelen?
Goesting om jouw boekenkast aan te leggen?
Laat het leesplezier beginnen!