‘Puin’ is het laatste nieuwe boek van Beatrijs Peeters.
De titel slaat op het leven van hoofdpersonage Tess, dat letterlijk en figuurlijk in puin ligt. Dat er iets aan de hand is, blijkt al uit de eerste zinnen, die je haast dwingen om verder te lezen. Aan de hand van prachtige beschrijvingen die je zintuigen prikkelen, slaagt Peeters er moeiteloos in om je in de huid van Tess te doen kruipen.
Het boek verwijst naar een gebeurtenis uit een recent verleden en kaart een problematiek aan die helaas nog steeds brandend actueel is (en dat waarschijnlijk altijd zal blijven).
Een fijn gesponnen web van persoonlijke en universele verhaallijnen.
Een knap geschreven psychologische thriller, spanning verzekerd!

De spanning kruipt tot onder je huid en dan verder door, tot in je botten. Nestelt zich in je merg. Als je er weken later aan terugdenkt, besef je: ze zit er nog steeds. Ze klopt.

Je voelt vanaf de eerste zinnen een totale ontreddering. Een jong meisje is in shock. Als lezer ken je de reden niet. Je voelt wel snel dat het iets vreselijk moet zijn geweest. Het meisje krijgt pas later in het boek een naam. Niet weten waar, waarom, wanneer en zelfs amper wie houden het verhaal universeel en uiteraard spannend.

Het is moeilijk om over ongelooflijk grote angst te lezen en er geen rationele uitleg voor te hebben. Dat gaf mij als lezer enige verwarring en ongemak.

Het boek pakte mij helemaal mee. De angstbeschrijvingen zijn zo indringend dat ik zelf beklemming voelde. Prachtig gedaan.

Op goed 100 pagina’s wordt het hoofdthema minutieus uitgewerkt én je krijgt een duidelijk beeld van het dagelijks leven van deze tiener/adolescent. Niet vanzelfsprekend.

Een aantal maatschappelijke thema’s zitten als kleine speldenprikjes in het boek en ze doorbreken dikwijls de gangbare stereotypen.

Het is een spannend boek al geeft dat bedenken een vreemd gevoel. Het gaat tenslotte over een groot drama.

Mooie lay-out, sober en op het einde van het boek origineel … de tekst wordt onleesbaar … een klein nevenverhaal krijgt letterlijk een open end en daarmee ook het hoofdverhaal.

Een bloedstollend verhaal dat je ongetwijfeld kippenvel bezorgt. Ik heb het meteen twee keer gelezen. En de tweede keer was het nóg beter!

Een beklijvend, spannend en heftig verhaal, geschreven in een bijzonder zintuiglijke stijl. Zelfs als je het uit hebt, blijft het nog dagen in je kleren zitten.