Over een heel beladen onderwerp (incest, machtsmisbruik, scheve familieverhoudingen) een redelijk 'onderkoeld' boek kunnen schrijven is al een gave op zich. Niet sensationeel, geen uitgesponnen scènes over hoe en wat, maar wel met oog voor de psyche van het hoofdpersonage. Hoe zij stelselmatig haar grenzen toch leert aangeven en uitdragen naar haar familieleden toe...hoe zoiets een levenslang proces blijkt te zijn en hoe familiebanden (zelfs heel scheve en/of verstoorde banden) een onontwarbaar kluwen blijken te zijn. Straf proza, vond ik!
'Zomerhuis' van Vigdis Hjorth is een aangrijpende roman over schuld en vergeving, die in Noorwegen voor veel controverse zorgde. Er ontstond een fel literair debat rond 'Zomerhuis', net zoals bij Knausgård, over de vraag wat waarheid is en wat fictie in een roman. Wat doet het met diegenen die zichzelf herkennen in de personages? Tot hoever mag je gaan?
Vigdis Hjorth heeft al een indrukwekkende literaire carrière opgebouwd en is een van de bekendste Noorse schrijvers. Hjorth heeft meerdere prijzen op haar naam. Haar boeken verschenen in meer dan tien landen. 'Zomerhuis' is haar eerste roman in het Nederlands.
De twee zussen Astrid en Åsa erven beiden een zomerhuis op het Noorse eiland Hvaler. Ze hebben jarenlang voor hun ouders gezorgd en de twee huizen onderhouden. Maar er zijn nóg twee kinderen, die zich jaren geleden hebben afgekeerd van hun ouders. Tijdens de ontluisterende gesprekken die volgen uit het hernieuwde contact, komt een verhaal naar boven dat heftige emoties losmaakt bij alle vier. Verborgen geheimen komen aan het licht en de onderlinge verhoudingen worden op scherp gezet.