Indringend, beklemmend

Wat een irritant boek. Langdradig, vervelend, om dan uit te komen op een zeer bizar eindpunt. Ik hou mijn boeken bij om te herlezen, maar dit gaat als enige naar de kringloop, of iemand die ik echt niet leuk vind :)

Las vlot.
Soms zeer hard boek wel.

‘Het Smelt’ is een enorm groot boek. Sommigen zullen dit leuk vinden, maar mijn moedertaal is niet Nederlands en voor mij was het een vreselijk boek. Het boek is ook enorm langdradig wat ik persoonlijk zeer irritant vindt. Dit komt door het aantal details dat er in het boek staan, het boek staat volgepropt met details. Er zijn zoveel details dat je na een honderdtal pagina’s het boek telkens wilt sluiten wanneer er een detail is geschreven. De bedoeling van al de details is dat we ons inleven in het verhaal en dat is wel een goed idee, maar hier is het zo hard overdreven dat je totaal geen zin meer hebt om je in te leven in het verhaal. Een andere reden om je niet in te leven is dat het geen vrolijk boek is. Wanneer je het boek leest heb je het gevoel dat je in de zwartste bladzijdes van iemands bestaan aan het rommelen bent. Het is totaal geen aangenaam gevoel en je voelt zelfs dat je daar helemaal niet moet zijn.
het verhaal is ook op een erg unieke manier geschreven. Het boek wisselt drie fases af. Het verleden, het heden en enkele deeltjes tussen ‘het verleden’ en nu die ons helpen om het verhaal beter te begrijpen. Om ons wat te helpen zijn de delen in het verleden gedateerd met dag en jaar, de delen nu zijn gedateerd met uur en de ‘tussendoortjes’ zijn genoteerd met een tussentittel. Het lijkt logisch, maar wanneer je het boek leest is het heel verwarrend. In het begin moet je stukjes vaak herlezen om goed te begrijpen waar je bent. Na een honderdtal pagina’s begrijp je de structuur ongeveer, maar je moet het hele verhaal lang aandachtig blijven.

Topboek! Een ietwat donker verhaal, met toch hier en daar luchtige en herkenbare flashbacks. Vond het leuk lezen door de afwisseling tussen vroeger - heden - op een bepaalde dag ...